Kοίτα Πως Τρέχει ο Ουρανός

Εκείνη σάστισε και μαγνητισμένη από τη ματιά του, απομονώθηκε από το υπόλοιπο σύμπαν, βυθιζόμενη σε στιγμιαίο όνειρο, εκεί που η καρδιά της ήταν καρδιά του κι οι δυο μαζί είχαν ένα σώμα αρκετό για να υπάρξουν.

Ήταν η δική της στιγμή στην αιωνιότητα την οποία όλοι αξίζουμε να ζήσουμε στην απειροελάχιστη παρουσία μας μέσα στον ατέρμονο χρόνο.

Ήταν θεά και απροστάτευτο κορίτσι μαζί, όμως έδειχνε μια όμορφη, επικίνδυνα ερωτεύσιμη γυναίκα που ήθελε να κάνει παθιασμένο έρωτα. Και όλα αυτά τα προκαλούσαν τα μάτια του και η μαγεία της υπέροχης ψυχής του.

Απόσπασμα από το Μυθιστόρημα του Κωνστανίνου Σπηλιώτη : Κοίτα Πως Τρέχει ο Ουρανός