Σεπτέμβριος Πρωτεύουσας

Μόνον ο έρωτας χορηγεί τον ύπνο στο κέντρο της Αθήνας.

Οι ρυπαροί ήχοι αποδεκατίζονται στα πόδια του κρεβατιού.

Όσοι επιζούν

σέρνονται ως το μπαλκόνι και γκρεμίζονται.

Είναι την ώρα που ο αγαθός θεός του ξενοδοχείου

πετάει έξω την ανάσα του: το πέτρινο αερικό

ταξιδεύει στο ανατολίτικο μεσημέρι,

η κουρτίνα κοκαλώνει τις πτυχές της,

κι ένας άνθρωπος που κοιμάται είναι όλοι οι άνθρωποι.

Δύο άνθρωποι που κοιμούνται: η Μαρία, ο Γιώργος.