Την Κύπρο ζώσαν’ οι καημοί

Την Κύπρο ζώσαν’ οι καημοί,
τα βάσανα κι οι στεναγμοί κι ο πόνος.
Ήρθε φωτιά αντί βροχή
κι έκατσε διπλοπόδι ο χρόνος.
Θεέ μου τι βαρυοχειμωνιά,
στον Αύγουστο και στον Ιούλη.
Ζώσαν’ τον τόπο τα θεριά,
βροντάει του Χάρου το νταούλι.
Αίμα και κλάμα παν’ μαζί,
βροντή, αντάρα κι αστραπή παρέα.
Ώρα πικρή σ’ αυτή τη γη,
χάνονται τα όμορφα κι ωραία.