στο τέλος νικάμε

Βουτάω βαθιά σου, θηλυκέ μου ουρανέ
και ναυαγώ στης αγκαλιάς σου την απόχη...
Μου είπες όχι, αλλά ξέρω ήταν ναι...
Σου είπα ναι και εσύ το μέτρησες σαν όχι...
Μην κοιτάζεις συνέχεια τον χάρτη,
μην ρωτάς τις πυξίδες που πάμε...
Κι αν μας δέσουν μαζί στο κατάρτι,
μην φοβάσαι στο τέλος νικάμε!
Κοντά σου γίνομαι κακός ηθοποιός
κι εσύ μακριά μου ανολοκλήρωτο στιχάκι...
Τι κι αν μας γύρισε την πλάτη του ο Θεός;
Φτάνει μονάχα ν’ αγαπιόμαστε λιγάκι...
Χαρές μας έβγαλαν σε τούνελ ενοχής...
Πληγές μας έγιναν πολύτιμα στολίδια...
Ψυχές που ανοίγονται σαν οίκοι ανοχής...
Ψυχές που κλείνονται στο μέσα τους σαν στρείδια...
Μην κοιτάζεις συνέχεια τον χάρτη,
μην ρωτάς τις πυξίδες που πάμε...
Κι αν μας δέσουν μαζί στο κατάρτι,
μην φοβάσαι στο τέλος νικάμε!