(Είπες κάποτε πως οι νεκροί ....)

Είπες κάποτε πως οι νεκροί βλασταίνουνε και μεγαλώ­νουν

βγάνουν ανθούς, καρπίζουν, έρχονται τα πουλιά,

σιωπηλά ρυάκια κυλούν κάτω απ' τα πόδια τους.

Είπες πως γελαστήκαμε στον κόσμο, μια

ολόκληρη αρχή χάθηκε ανεπίστρεπτα· και δεν προφταί­νεις.

Είπες. Ομως τα δέντρα είναι πάντοτε μοναχικά

ακόμα και στα δάση. Το πέρασμα του αγέρα το προδίδει.

Κι εσύ στον κόσμο μόνος.