(Μέσα στους δρόμους της πόλης....)

Μέσα στους δρόμους της πόλης
-της κάθε πόλης που σε δέχτηκε-
συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα
Κι ας μην είσαι άλλο πια εκεί
Έχουν την ικανότητα η άσφαλτος και τα πεζοδρόμια
ν’ αποτυπώνουν τα βήματα σου
Κι όπου πάτησες αναβλύζει δάκρυ
Ανεπαίσθητες αλλαγές προκάλεσες
-Εν αγνοία σου-
Στην ρυμοτομία και στα πάρκα
Όπως πάντα προκαλούσες σε καθετί που σε γνώριζε
Χωρίς καν μια υποψία υπεροχής
Απλά κι ανακουφιστικά
Όπως το νερό που σκάβει τ’ αυλάκι
Πατάς κι ορίζεις ,κοιτάς και δημιουργούνται
Ωσάν να τ’ άγγιξε το χάδι του Μίδα
Και γίνονται χρυσές οι ακακίες
Κι αστράφτουνε τα λεωφορεία της γραμμής
Μέσα στην ομίχλη του Δεκέμβρη
Και οι ταμπέλες των οδών
μ’ όμορφα καλλιγραφικά γράμματα
γράφουν τ’ όνομα σου.