Με φώτα ερήμου

Φεύγοντας μέσα σ' ένα χρόνο που δεν μπορεί
να σε ξαναφέρει
παρά σαν έκρηξη σ' αυτό που λέμε
τρυφερή φθορά του πνεύματος
νιώθω πίκρα και περιφρόνηση
γι' αυτό που έγινε ο κόσμος δίχως εσένα
χάθηκαν ξαφνικά οι στροφές
και η ζωή ανοίγεται ευθεία
Την τρέχω σιωπηλά με φώτα ερήμου
ευώδης και παράξενος σαν όνειρο στο τέλος του