ΛΕΣΣΙΝΓΚΤΟΝ ΙΙ

Η διάπλαση της άνοιξης καταμεσής
Βαρέως ορυκτού χειμώνος είναι το

θρυλούμενο

καθήκον,

Σκεπτόταν ο Λέσσινγκτον καθώς
Κλωτσούσε τη τύχη του με τις

σκέψεις του,

Τα πράγματα στην αρχή φαίνονται
Μάλλον υποκινούμενα από την

Αιθριότητα του ανθρώπου έναντι
Των σωρών από τετελεσμένα έτη

αφημένα

Στους

Πάγκους των υπαιθρίων πωλητών
Περνάει κάποτε η αστυνομία και

τους μαζεύει

όλους

Περισυλλέγοντας τα έτη σε σακούλες
Για να τ' αποθέσουνε μετά 'πό λίγο

στα κρατητήρια

Αργότερα προσέρχονται οι συγγενείς
Και τα βλέπουν κλεισμένα σαν αγαθούς

όφεις

σε αισχρούς

περιστερώνες,

Ωστόσο η λαμπρότητα της εκκίνησης
Του μέλλοντος διεκδικείται επίσης και

από το έκζεμα

του παρελθόντος

κυρίως απ'αυτό,

συνέχιζε να μονολογεί ο Λέσσινγκτον,

Για κάποιο λόγο είμαστε μάρτυρες
Του αναχρονισμού του δέοντος στα

πανανθρώπινα

Και μάρτυρες

Της καθοσιώσεως του ήδη όντος
Από την εσώκλειστη συνέπεια της

έλλειψης ηλίου

ανάμεσα στα φωτοσκιώδη παιγνίδια

της Ιστορίας,

Πόσο μπορεί να ισχύσει ένας τριγμός
Του κόσμου στα μυαλά εκατομμυρίων

ανθρώπων

και πόσο

Μπορεί να διαρκέσει ένας ολόκληρος
Κόσμος τριγμών στην ήδη λεηλατημένη

από σεισμούς

γη της επαγγελίας;

Αν η Ιστορία είναι μύλος βραδύς
Τότε η κρίση της ιστορίας είναι

αυτή η ίδια

η βραδύτητά του

Στον που βιάζεται ο χρόνος αντίκειται
Στον που αναμένει ο χρόνος αφίεται

'Ομως είναι εξίσου αλήθεια πως

Το αίσθημα που αφήνει η αμφιθέα
Κάθε κρίσιμου παρελθόντος είναι

υψοφοβία

Το δε αίσθημα εκ των μαζών αγοραφοβία
Είναι ωστόσο προνόμιο των αετών να

περιπολούν στην άβυσσο

ωσάν να ήταν

ώρα σχόλης από την άβυσσο

Και εμμονή των επιχθονίων να σύρονται
Μονίμως στη γη ωσάν να ήταν πάντα

ώρα δουλείας

σε νοικιασμένο καθαρτήριο

Πάντως, φαινόταν σα να καταλήγει ο
Λέσσινγκτον ενώ από το κτίριο της

χορωδίας

Ακουγόταν ο Φιντέλιο, ας δοκιμάσουμε
Ακόμη μια φορά να σπείρουμε λέξεις

στα χωράφια

για να λάβουμε πιθανώς

τεράστιες εκτάσεις από

Φυτείες με εκκρεμή που παραμονεύουν•
Μία και μόνη σαστισμένη αναδίπλωση

του κόσμου

αρκεί για να τα κάνουν

να πηγαίνουν πέρα δώθε όλα μαζί

Τα σκυλεμένα οράματα νεκρών αιώνων
Ξανά επιθυμώντας, τα χαμένα περάσματα

προς

τις νιογέννητες ηλιακές έννοιες

της ανθρωπότητας

Σε νήπια προσμονή ανυμνώντας