(Γυρίζοντας στη θάλασσα...)

Γυρίζοντας στη θάλασσα που ήταν μια φορά,
το βράδυ στις ζεστές λεωφόρους
αναζητούσα τους παλιούς συντρόφους...

Σαν τρελαμένος λύκος οσμιζόμουν ανάμεσα στα σπίτια
τη ζεστή σκιά. Η αλλοτινή και άδεια μυρωδιά
μ' έδιωχνε προς το πλατύ ακρογιάλι στην ανοιχτή
θάλασσα. Εβρισκα εκεί την πιο καθάρια πίκρα
και τη σκιά μου απ' το φεγγάρι
σταματημένη στην αρχαία μυρωδιά.

Ποίημα από την έκδοση Ο σκονισμένος ποδηλάτης,
ανθ.-μτφρ.-σημ.: Ερρίκος Σοφράς