ο έρωτας πικρός

Αρρώστια είν`η αγάπη
κι ο έρωτας φωτιά
μια φλόγα που μας καίει
σαν τα ξερά κλαδιά.
Μια φλόγα που δε σβήνει
και που μας κυβερνά
μια φλόγα που μας καίει
παντού και πουθενά.
Αρρώστια είν`η αγάπη
κι ο έρωτας πικρός
στα χείλη της αβύσσου
φυτρώνει ο καρπός.
Το πιο λαμπρό αστέρι
στα βάθη τ`ουρανού
το πιο όμορφο λουλούδι
στην άκρη του γκρεμού.
Στην άκρη αυτού του κόσμου
σε ζήτησα ξανά
μα εσύ δεν ήσουν φως μου
ποτέ και πουθενά.