Eν είδει τρικυμίας

Αυτόματα δένεται ο κόμπος κεί που  θάρρεψες πως λύνονται οι  κόμποι χωρίς  σπαθί
Ηχοι πολέμου μιας παραλογισμένης πόλης κι εικόνες -καρτ-ποστάλ με τη σεπια του χρόνου να τις εξωραίζει σύμπλεγμα αξεδιάλυτο σε εναν άγριο χορό
Κι ολα αυτα σ΄ενα ποτήρι