Περίπατος

Απάτητος ο δρόμος στο δαιμονικό Απρίλιο
τα τελευταία όνειρα πέτρες πεταμένες
στο πιο βαθύ πηγάδι του αίματός μου
το φως ξεχνιέται παίζοντας
τριγύρω απ’ την αέρινη περπατησιά σου
από καιρό η αγάπη μας δε μοιάζει με αγάπη
αστράφτει σαν το σπόρο μες στη γη.