Τα Μυστικά του Βάλτου

Και να 'ρχεται η στιγμή
και να πίνουμε και να πίνουμε,
να καίμε τα σύνορα των σωμάτων μας.
Και Συ γρήγορα να νυστάζεις,
να τραβάς στο ήσυχο κρεβάτι σου.
Και να κοχλάζω εγώ, να σπάω σίδερα
να ανοίγω τις φλέβες μου.
Αξιός πριν τον δαμάσουν τα φράγματα,
να σκεπάζω το Ρουμλούκι –
να πνίγω όλα όλα τα Μυστικά του Βάλτου...