Αγάπη Αγνή

         

Αγάπη αγνή, αληθινή, απέραντη αγάπη
Βαπτίζεσαι βροχής βοή, βαλσαμικό βοτάνι
Γεμίζεις γη γαρύφαλα, γεννάς γιορτής γαρδένιες
Δύο διαμάντια διαλεχτά, δασκάλες δακρυσμένες.

Έναν έβγαλες έρωτα, έναν είπες ελπίδα
Ζηλέψαν ζευγαρώματα, ζωγράφισες ζαφείρια
Ήσαν ηλίου ηφαίστεια, ηδονική ηλιακτίδα
Θάλασσες θυσιάστηκαν, θανάτου θυμιατήρια.

Ινδάλματα ίσως ίλαρχου, ίδια ιππότη ινία
Κατακτητής κατέλαβα, κάθε καρδιάς κηλίδα
Λάτρεψα λάμψης λάβαρα, λάφυρα λύπης, λεία
Μήτε μπιγόνιες μίσεψα, μήτε μικροστολίδια.

Νιώσαν νερό νεόσταλτο, νιώσανε νιότης νιάτα
Ξέσπασαν ξένοι, ξέμακρα, ξέφυγαν ξένα ξάρτια
Όραμα ονειρεύτηκα, οίκους ουράνιων όντων
Πλάσανε πλέον παράδεισο, προνομιούχων πόνων.

Ρόδα ροδιάς, ροδίσανε, ροδιάς ροδανθισμένης
Στέφανα συλλογίστηκα, στεριάς στιγματισμένης
Τέλος, τα τείχη τσάκισα, της τελευταίας τέχνης
Ύστερα ύφαλο ύψωσα, ύλης υπνωτισμένης.

Φιλιά φωτίζω φειδωλά, φεγγίζουν φάλτσο φάρο
Χείλη χλωμά, χιλιόμετρα, χάδια χορδών χωράω
Ψεύτικα ψήγματα ψυχής, ψυχορραγία ψευδίζουν
Ώστε ως ωχρά, ωφέλιμα ωστόσο, ωριμάζουν.