Το τοπίο μπροστά μου με ξαφνιάζει
Είχα καιρό ν' ανοίξω τα μάτια μουνα το κοιτάξω
Οι βροντές της μπόρας που έρχεται
τα σύννεφα που σκέπασαν τον ήλιο
ο θόρυβος του δρόμου
που συνεχίζει ανεπηρέαστα
η φλόγωση των δαχτύλων μου
καθώς περιμένει τις σταγόνες της βροχής
για να καλμάρει
ο πυρετός μου τέλος ακατέβατος
σχηματίζουν ένα παλιρροϊκό κύμα
έτοιμο να πνίξει τις ακτές μου
να πλημμυρίσει τα κατώγια μου
έτσι που θέλησε η τύχη ν' αντιστρατευθεί
τις προσδοκίες μου
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου