(Το πάθος δεν λυτρώνεται σε καμία ζωή....)

Το πάθος δεν λυτρώνεται σε καμία ζωή
Ακόμα και η γαλήνη μου έχει κάτι που
κινείται προς τα πάνω
Στις αρμονίες του χιονιού και του ηλιοβασιλέματος
φυσάω
Χωρίς να λέω ότι ο αέρας είναι το πρώτο
τοιχείο
Και να μια στοχαστική συννεφιά
Οι ήχοι της φύσης μεγεθύνονται μέσα μου
Για μια στιγμή σβήνω όλους τους πολιτισμούς
και αιωρούμαι
Μιλάνε μόνο τα μάτια-ουρανοί και τίποτα
δεν είναι χωρισμένο
Και όπως συντίθεμαι συγχρόνως και
διαιρούμαι, νιώθω το πάθος να ενώνει τα πάντα
σε ένα σημείο.