Στο επαρχιακό ζαχαροπλαστείο

Με δυο πάστες
και πολύν έρωτα
στη γωνιά τού ζαχαροπλαστείου.

Γλυκαίνουν τα μάτια
τα πρόσωπα λάμπουν
τα χέρια, ανήσυχα πουλιά,
αναζητούνται.

Κι όταν το μικρό ρολόγι
δείχνει την ορισμένη ώρα
του χωρισμού
καταχνιά πέφτει
τα χέρια φτερουγίζουν
για μιαν ακόμη φορά
λένε καληνύχτα...

Η ζεστή γωνιά
του επαρχιακού ζαχαροπλαστείου
αδειάζει.
Κάποιος που μπήκε
έφερε την κρύα υγρασία
του δρόμου
κι ο θόρυβος της αίθουσας
ακούγεται ενοχλητικός.