τα προπαροξύτονα

Bαρέθηκα! Bαρέθηκα! Tης πολιτείας το σάλαγο·
της δόξας της αδιάντροπης τ' ανάξια στεφανώματα.
Eγώ είμαι χωριατόπουλο γερό κι αθώο κι αμάλαγο,
μ' ένα μικρό απ' τα πιο μικρά και τιποτένια ονόματα.

Kι εγώ είμαι ένα βλαχόπουλο της στάνης και της έρημου,
με μια φλογέρα στ' ανοιχτό, ριχτό μανικοκάπι μου,
πότε να κλαίω στις μοναξιές τ' ανήμερο κεντέρι μου,
πότε να τραγουδώ γλυκά στις στρούγκες την αγάπη μου.