Tης γραφής

Η μελάνη που τοξεύει τις λέξεις δεν θα συναντηθεί ποτέ με τα υγρά του
κολποφαλλού. Κι όμως και τα δύο στοχεύουν στο φθαρτό.


 Ο Λόγος μας γενετήσιο όργανο

--------------------------------------------
 
Οι λέξεις γίνονται εικόνες στην
παλέτα του λόγου
όταν αρχίζεις να γράφεις με μολύβι και
κάποια στιγμή διαπιστώνεις πως
κρατάς πινέλο
Στο τέλος μόνο το δάχτυλο να
συνομιλεί με το
χαρτί ή
το σώμα της




Μελάνη λέξεις ανάγλυφα ιδεογράμματα πουλιά
----------------------------------------

Πείτε μας πώς γράφει ένας ποιητής;
–Αρχή ην το βίωμα. Η απορία από το χάραγμα
Και πότε γράφει;
–Όταν πιάνει το μολύβι γράφει με δύο χέρια
το δικό του και το δικό της
ή μάλλον με ένα φτερό απ’ τις φτερούγες τους
Και εσύ έτσι γράφεις;
–Εγώ έτσι γ ρ ά φ ο υ μ ε
Στο τέλος;
–Στο τέλος το ποίημα αναγγέλλει το
θάνατο του ποιητή
την εξορία του ενικού αριθμού


Ένα ποίημα γράφεται σε δύο πράξεις. Η δεύτερη είναι το σώμα
------------------------------------------

 
Οι λέξεις τους καταφύγιο
τουρτουρίζοντας απ’ το δικό τους παγετό
το δικό τους πρώτο κλάμα
τη θρηνωδία της έκπτωσης
Κι η πυροστιά των ονείρων
το χουχούνισμα της μήτρας
για να ’ρθει στο φως το κάτεργο
το πριν εντός τους



Έτσι με λέξεις ζωγράφισαν ένα παράθυρο για να βγαίνουν στο αεράκι
κάθες που ο άγνωστος μέσα τους πνιγόταν

--------------------------------------------

 
Λόγος υγρός έπνευσε
χώμα ζυμωτό
πηλοφόρι βιώματος
Και εγένετο Β Ι Ω Φ Ω Σ
 

---

Κι ύστερα από ολονύκτιο οργασμό χωρίς σώμα επέστρεφε με μια υγρασία
ανάμεσα στα σκέλη του
Ένα ποίημα

 
Ένας οργασμός που εκτοξεύεται με δυο σταγόνες και εκατό λέξεις

---

Σήμερα σκαλίζοντας τα βότσαλα στην άμμο ανακάλυψα μια λέξη που
έλειπε από το περιδέραιο και έδινε το σωστό μήκος
για να το κρεμάσει στο λαιμό και να δείχνει όμορφο



Κι όταν αρχίσαμε να λογοκρίνουμε τις λέξεις μας ο δεσμοφύλακας μέσα
μας έπαιρνε εντολή να κάνει τη λοβοτομή

---

Ένας άνθρωπος σκυφτός στο χώμα χαράζει
λέξεις
στην άμμο κύκλους και σύμβολα
στο κύμα τα φτερά του
ποιεί ή ποιείται;
Ήταν κύκνοι


--------------------------------------------------------


 

Κι αν τυχαίνει οι λέξεις μας να φαντάζουν για ορισμένους θεόρατα τείχη
είναι για να μπορούν να τις διαβούν όσοι έχουν
φτερά