Η βιογραφία των ματιών (απόσπασμα)

«Χωρίς όνομα
χωρίς γονείς
χωρίς επίθετο
χωρίς θρησκεία
χωρίς πατρίδα
-όλα ίδια. Μια ευθεία από μελάνι.
Μια λέξη. Μετανάστης…
Πρόσθεσα κι εγώ από κάτω:
“Που γράφει ποιήματα ασταμάτητα…
και ασβεστώνει υπόγεια
στα Πατήσια”».

........

  «… Έζησαν σαν φωτιές σβησμένες
με στάχτη πονηρή, σκεπασμένες,
περιμένοντας να πάρουν ύψος…
Όμως θέλω να πεθάνουν στο φως
σαν μάτια αληθινά».