"Πετάχτηκες
βιαστικά έξω, έτσι απλά για μια αγγελία συνείδησης, σκέφτηκες, που
ξέρεις, μπορεί να έβρισκες κάτι στις τόσες καταχωρήσεις/ είχες αργήσει
ήδη, προσπαθώντας να ξυπνήσεις ένα όνειρο, από αυτά που βγαίνουν
καπνισμένα στη φλόγα κάποιου κεριού/ με τον πόθο να στιβάζεται και να
καίγεται στο πρώτο φως, περιμένοντας ξανά τη νύχτα, στις συγκινήσεις/
τώρα σε μια γωνιά μοιράζεις το παρόν με το μέλλον, με μια κοφτή ζαριά
και μια αλήθεια σιγουριά."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου