Ακέραιος χρόνος (απόσπασμα)

Πάνω στα επιτύμβια των αγαλμάτων ψυχών
που θροΐζουν κυπαρίσσι και κυρτό χορτάρι
στην ανεστραμμένη θάλασσα
που κυμάτιζε παπαρούνες,
χαράσσεται το στιλπνό ξίφος του αιώνα
που βυθίζεται στα ερείπια
 ενός ανεκλάλητου λόγου.
Πάνω τους,
σύννεφα παλιά θωπεύουν το ιερό χώμα
Φορτώνοντας σβησμένες θυσίες
προσαραγμένες
σε παλίμψηστων προσευχών βροχές

 (από τη σελ. 9 του βιβλίου)