Σαν δεύτερη φωνή

Τόσο νερό που σου ‘δωσα
Εμεινα δίχως στόμα
Κι ας μην μπορώ να σου το πω
Σε αγαπώ ακόμα

Σαν δεύτερη φωνή σου στάθηκα
Το μέρος το δικό σου το σεβάστηκα
Τα λόγια σου στα χέρια μου τα κράτησα
Σου χάρησα τους δρόμους που περπάτησα

Στο μάρματο τα σκάλισα
Τα λόγια τα δικά σου
Μα σκούριασε και μαύρισε
Από τα ψέματά σου