Για μια Ντολόρες

Στις ανθισμένες κορυφές
ζήτησες τη ζωή σου
στ΄ άστρα της γης και τ΄ ουρανού
το φως του παραδείσου
χαράζει η μέρα σαν γυαλί
στην κόψη κόβεις βόλτες
παρέα με λαθρόβιους
πότες και μηχανόβιους
παράταιρους ιππότες

Στου αιώνα την παράγκα
στρώσε τ΄ όνειρό σου μάγκα
με βρισιές και προσευχές
και της μάνας τις ευχές
Στου αιώνα την παράγκα
στρώσε τ΄ όνειρό σου μάγκα
στα κρυφά και ταπεινά
ψάξε τα παντοτινά

Για μια Ντολόρες χάραξες
το δέρμα σου μια νύχτα
και το κορμί σου κάρφωσες
στου φεγγαριού την πίστα
Μ΄ άφιλτρο τώρα κι αλκοόλ
τσακίζεις τη φωνή σου
ληστής, Πιλάτος και Χριστός
εκεί που στάζει ο Θεός
θ΄ απλώσεις τη ζωή σου