στιγμή

«Πως να α-νοήσω;
Ο νοο-τροπιασμένος;
Ο ντροπιασμένος και α-νόητος.»
 
Δεν είμαι πρόσωπο αλλά ισορροπία.
Πιάνω τα πράγματα
από τα πράγματα πιάνομαι
από εσένα, τον άλλον
αναδύομαι ετερόφωτος
εξακοντίζομαι αστραπιαία
μα τείνω – πάντα – προς το χώμα
τοξοειδής στιγμή·
ακόντιο σκουριασμένο
που περιμένω κάτι – πάλι –
να με πιάσει.
Να συμβεί.