Αρρωστημένο φως όπου αναπαύεται η έμπνευση
Κι όταν ο ήλιος δύει
Με ένα φωτοστέφανο
Στον ουρανό ως συγχώρεση
Το λευκό οικοδόμημα
Καταπίνει τα χρώματα
γύρω στο δείλι
Και ο ανήφορος ατέρμονος
Η οδός προς την πόλη με τα δόρατα
Εισχωρούν οι εσώκλειστοι
Μόνοι δουλεύουν ακούραστα
Μικροπράγματα
Αγκαλιά με τους χαρακτήρες
σε πάγκους αυταπάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου