νοέμβρης
άδειες μέρες
το σκοτάδι στο απέναντι παράθυρο
δεν ήρθε για να μ’ αποκοιμίσει
ο δρόμος με τα χαρούμενα πρόσωπα
δεν ήταν για να μου δώσει ελπίδα
νοέμβρης
άδειες μέρες
η αμερικάνικη πρεσβεία των αναμνήσεών μου
με έτρεψε σε φυγή
και τα τανκς των φιλιών μας
περνούσαν από πάνω μου
χάθηκες
και δεν ξέρω αν έφταιγα εγώ
ή το σκοτάδι στο απέναντι παράθυρο
σωστά μάντεψες
ερωτικό είναι τούτο το ποίημα
άδειες μέρες
το σκοτάδι στο απέναντι παράθυρο
δεν ήρθε για να μ’ αποκοιμίσει
ο δρόμος με τα χαρούμενα πρόσωπα
δεν ήταν για να μου δώσει ελπίδα
νοέμβρης
άδειες μέρες
η αμερικάνικη πρεσβεία των αναμνήσεών μου
με έτρεψε σε φυγή
και τα τανκς των φιλιών μας
περνούσαν από πάνω μου
χάθηκες
και δεν ξέρω αν έφταιγα εγώ
ή το σκοτάδι στο απέναντι παράθυρο
σωστά μάντεψες
ερωτικό είναι τούτο το ποίημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου