Οι θεατές

Γύπες τα ράμφη τους βυθίζουν στο μυαλό μας
και μ’ εκτομές την ιστορία ευνουχίζουν
- ξέρουν η μνήμη με την κρίση όταν σμίξουν
τα σκόρπια δάχτυλα θα σφίξουν σε γροθιές

κι οι πρώην αμνοί θα γίνουν ταύροι μανιασμένοι
που ορθοπατώντας δυνατά, με νού και σώμα,
πάνω στης χώρας τους το χώρα μονοιασμένοι
από κοινού θα ξωπετάξουν τους ληστές,

τους δολοφόνους αισθημάτων και ονείρων,
τόπων κι ανθρώπων, ορατών τε κι αοράτων,
στεριάς κι αέρα και νερού, χωρών κι ηπείρων,
τους εκβιαστές, τους τυφλωτές και σταυρωτές

κείνους, π’ ο φόβος μας, ως τώρα τους αφήνει
αρνιά ή κτήνη, να μας σέρνουν στα σφαγεία
- μέχρι που φτάσαμε μπροστά στην Παλαιστίνη
στης ανθρωπιάς μας την κηδεία θεατές.-