μικρες αγγελίες

Σαν βγήκα ζαλισμένος απ' τη φυλακή
πού λέγεται Ανώτατη Παιδεία,
έψαχνα στις μικρές τις αγγελίες για δουλειά,
διαβάζοντας, κλείνοντας ραντεβού, γράφοντας διευθύνσεις.
Τίποτα όμως. Όλο παντελονούδες ήθελαν
κοπτοραπτούδες, πλασιέ βιβλίων, και πωλητές δυναμικούς.
Ακόμα και κοπέλες όμορφες, για μπαρ πολυτελείας.
Ήταν και τ' άλλο: Ζητούσανε και μασγαλοτορναδόρους,
με καλό μισθό:
-Μα τα κουλούρια πούφαγα σπουδάζοντας
ποτέ δεν τηλεφώνησα για τέτοια ενασχόληση.
Όχι πώς ήταν άσχημη η δουλειά, μα τ' όνομά της:
καθόλου δεν εταίριαζε στον τύπο μου,
ούτε στους στίχους μου πού γράφονται σε μέτρο Ιαμβικό.
Αυτός ήταν ο λόγος κι όχι ο κόπος της δουλειάς,
αφού, όπως το λέει κι ο Ησίοδος,
"Έργον δ' ουδέν όνειδος. Αεργίη δε τ' όνειδος".