Το κουρμπάνι*

Έστελ’ ο καίσαρας φιρμάνι στον τετράρχη
την αταξία της σφεντόνας να πατάξει
κι ένα κουρμπάνι να του σφάξει σαν θυσία
για ούριο ρου των πετρελαίων του στη γη.

Και, ζηλωτής της εντολής που επιτάσσει
να θυσιάζει μαζικά στη Νέα Τάξη
Για την τιμή του πετρελαίου την αγία
Σφάζει ο Σαρόν ένα λαό σαν το τραγί.

Δεν φτάνει ελάφι στην Τζενίν, να γίνει θάμα,
- σαν της Αυλίδας- η φωνή, μόνη δεν φτάνει
την Ιφιγένεια να γλιτώσει απ’ τους μπαλντάδες
σε μια πατρίδα που λιανίζουν οι ληστές.

Φέτος το Πάσχα θα γλεντήσουν όλοι αντάμα, πραιτοριανοί, ευρωστρατοί, αμερικάνοι...
(Οι σιωνιστές και οι χριστιανοί πετρελαιάδες
ήδη σουβλίζουν φενταγίν στις ψυσταριές)

*Κουρμπάνι: το σφάγιο ζώο που προορίζεται για θυσία. (αραβ. Προελ λέξη, κοινή κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας σ’ όλη την Ελλάδα.