Αυθύπαρκτος

Στροβυλίζοντας
 τα στόματά τους κλείνω –
κάθε στοχασμός μια κρούση
εναντίον των εικονοκλαστών,
και μια φυγή απ’τα νύχια τους.
Τίποτ’άλλο παρά μια παράσταση –
ένα χυδαίο απείκασμά μου –
μα η μόνη εικώνα που έχω.
Είμαι εγώ. Εικώνα. –
κοιτάζομαι από κάθε παράθυρο,
κάθε καθρέφτη, κάθε επιφάνεια,
και μέσ’απ’τα μάτια του Άλλου.
Αυθύπαρκτος.
Υπεράνω θρώσκον.