το μεταχθες

Νοερά. Ταίριαζα νέα τριαδική διάταξη

των καθισμάτων του Cafe de la Place Blanche

περιμένοντας να 'ρθει η Eliza Breton.

Είχα επιτακτική ανάγκη να κάνω αναγωγή

στη δεκαετία του Τριάντα - σοσιαλισμός και υπερρεαλισμός.

Αργότερα βρεθήκαμε με την Eliza στην εσπερίδα

των Adami. Η χήρα του Andre Breton

είχε μπλεχτεί σε γόρδιο δεσμό αυτοκινήτων

στη Rive Gauche. Ρόδες ή καρέκλες; διλήμματα της εποχής μας.

Ανδρείκελα του Masson και του Dominguez

ελάμπρυναν τα εγκαίνια της έκθεσης "Paris-Paris"

το μεταχθές με το προαύριο δύσκολα συνδέεται.

Place Blanche, σε φόντο άσπρο η αναγγελία

αυτών που χάσαμε. Φως άκληρον εικονολατρών

πόσο μάκρυνε το παρελθόν μου όταν έμαθα

πως ο Georges Henein αποτραβήχτηκε από τα παιχνίδια των ιδεών μας

"Φωνή που έρχεται από μακριά", μου απάντησε

στο τηλέφωνο. Όψη που έσβησε πριν τον προφθάσω.

Πόσο Ιόνιος αυτός ο Κόπτης κι εγώ Γραικός.

Μιλούσαμε για τους προγόνους μας Ιουλιανό και Τρισμέγιστο.

Αδειάσαν οι καρέκλες κι είναι ακόμα νωρίς

να επιβαρυνθούν με νέο φορτίο.

Ίσως ξαναπεράσω κάτω από άλλου αστερισμού το μήνυμα.