..Στίχοι ξέμπαρκοι,
στερεύουν στα ερείπια
της αντοχής. -Εγώ- Είμαι πλάι σου
αμίλητος.
Ζωγραφίζω το άρωμά σου,
στων ονείρων μου
τους πολύχρωμους καμβάδες. -Εσύ- Με κοιτάς μές στα μάτια.
Σωπαίνεις
και χάνεσαι στο υγρό μονοπάτι
που χάραξε το δάκρυ,
της μοναξιάς μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου