Ακτίνες

«Δεν βλέπω όγκο ή σάρκωμα, μόνο σπασμούς»
Βλαστήμαγε γεμάτη οργή η τρομερή φωνή του
μέσα στο θάλαμο με τα βαριά καλύμματα•
άκουγα μόνο τους διακόπτες, τις χειρολαβές
που φόρτιζαν όσο μπορούσαν τα’ ανοιχτά κυκλώματα
ν’ αποτυπώσουν τις συσπάσεις της στιγμής
μα όλα σκεπάζονταν απ’ το παχύ γαλάκτωμα
Α, δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι, γρύλιζε ο γιατρός
σε λίγους μήνες είχε πεθάνει απ’ τα εγκαύματα