η κίτρινη αχτίδα του Φθινοπώρου

Ζωγραφίζει το μουσκεμένο δάσος.
Τόση ευγένεια παλαϊκιά, τόσο πάθος.
Έρημος ακούω εδώ τη δροσιά
Να μιλάει ο αχός του κόσμου.
Χρωματισμένα σύννεφα χρυσάφια λιωμένα
Ξεπροβοδούν έναν νεκρό πέρα στην άφωνη δύση.
Έρχεται το κρυερό σουρούπωμα
Οι σκιεροί χρωματισμοί
Το νύκτιο σιωπηλό περπάτημα των άστρων.