Νείρομαι νοσταλγία / Ποταμιάνος Γιάννης

============

Ένα καράβι είναι ο χρόνος
που αρμενίζει
---------- σε πελαγίσια κύματα
Εκεί στο μονότονο και συνεχές
--- του γαλάζιου αρχιπελάγους,
μας ακολουθούν φάλαινες
----------------- και δελφίνια
γλάροι και ψαροπούλια,
εκεί στη σκουριά του μέλλοντος
γράφουμε στο κούτελο
----- της μοναξιάς μας
------------------ αναμνήσεις
Εκεί πλάθουμε με τη θλίψη μας
--------------------- ποιήματα
και με τα ντέρτια μας τραγούδια

Ένα λιβάδι είναι ο χρόνος
όπου τα λουλούδια
------------- βιαστικά ανθίζουν
να γίνουν καρπός και θάνατος
για να φυτρώνει η σπορά
--------------- του μέλλοντός μας
ανάμεσα σε δυο θανάτους
Εκεί πλεγμένα δάχτυλα
--------------- ο πόνος κι η χαρά
κύμα το κύμα
--------- λουλούδι το λουλούδι
όσο ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά μας
---- γίνεται η νοσταλγία βάλσαμο

Ναι ένας ουρανός είναι η ζωή
με χιλιάδες άστρα
------- κι ένα μελαγχολικό φεγγάρι
που ραντίζει τα σεντόνια μας
------------------- ονειροπόλημα