Οσίπ Μαντελστάμ

Πόση η θλίψη βλέποντας τη μοναξιά των πόλεων και πού
    το τέλος της διαδρομής τους!
Ονειρεύομαι την αιωνιότητα μέσα στη σιωπή ενός δάσους.
Εάν ο θάνατος ενός ποιητή είναι ο τελευταίος κρίκος στην
    αλυσίδα των επιτευγμάτων του,
τότε το τέλος του ποιήματος είναι η αρχή της εξορίας,
    Οβίδιε.
Ξέρω πως θα συναντηθούμε στον Παράδεισο˙
αλλά στην Ιστορία πέφτει αδιάκοπα μία ψιλή βροχή που
    διαλύει την αιωνιότητα.