τα τελευταία ονόματα (απόσπασμα) / Ριζάκης Κώστας

να αιχμαλωτίσω από τον ήλιο τόσο φώς
όσο να ζέσταινα κλωσσόπουλα τις λέξεις
να τιναχτεί πλήρες φτερών το ποίημα
λάλο να σαγηνέψει τον καιρό
σαν μια παλέτα να χυθώ στα αίματα
και σαγιτεύοντας ξανά τ’ άσπρο χαρτί

μες την καρδιά να βράδυνα το βράδυ.