Χαμένες μέρες

Χαμένες μέρες του καλοκαιριού κλεισμένοι στα δωμάτια

ν' αντιπαλεύουμε τον άχρηστο εαυτό μας

και να μετράμε τις παλιές οδοιπορίες των πανσελή­νων

στα δολοφονημένα δάκτυλά μας

μικρή μου Ευτέρπη, Ρέα εργόχειρό μου,

κι εσύ αφροδίτη ελευθερία των άλλων ιδεών μας

τότε π' ανθούσε η άνοιξη στα βλέφαρά μας.

Γιατί περνά σαν το νερό η ζωή

και φράζεται στην ηλικία των άμισθων καιρών

που ζούνε με παραχωρήσεις;