Πάνω στον καθρέφτη των ματιών μας
τα θαμπά κόκκινα δίχτυα του πόθου.
Πάνω στην καρέκλα
το άσπρο τριμμένο πουκάμισό σου .
Πάνω στο κρεβάτι
το ζεστό γυμνό σώμα του έρωτά μας .
Και πάντα
τα ίδια γυμνά χείλη , τα χείλη μας .
Κ αι πάντα
Τα ίδια γυμνά χέρια , τα χέρια μας .
Και πάντα
Τα ίδια γυμνά όνειρα , τα όνειρά μας .
Οι ίδιες γυμνές νύχτες , οι νύχτες μας .
Αύριο θα έχουμε ζήσει για μια ακόμα φορά
έναν ακόμα έρωτα.
Αύριο θα έχουμε φορέσει για μια ακόμα φορά
τα ίδια ρούχα .
Αύριο θα πάρουμε και πάλι
για μια ακόμα φορά τους ίδιους δρόμους ,
τους δρόμους της αποξένωσης και της μοναξιάς
που τόσο τους μισήσαμε .
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή
« ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ »
τα θαμπά κόκκινα δίχτυα του πόθου.
Πάνω στην καρέκλα
το άσπρο τριμμένο πουκάμισό σου .
Πάνω στο κρεβάτι
το ζεστό γυμνό σώμα του έρωτά μας .
Και πάντα
τα ίδια γυμνά χείλη , τα χείλη μας .
Κ αι πάντα
Τα ίδια γυμνά χέρια , τα χέρια μας .
Και πάντα
Τα ίδια γυμνά όνειρα , τα όνειρά μας .
Οι ίδιες γυμνές νύχτες , οι νύχτες μας .
Αύριο θα έχουμε ζήσει για μια ακόμα φορά
έναν ακόμα έρωτα.
Αύριο θα έχουμε φορέσει για μια ακόμα φορά
τα ίδια ρούχα .
Αύριο θα πάρουμε και πάλι
για μια ακόμα φορά τους ίδιους δρόμους ,
τους δρόμους της αποξένωσης και της μοναξιάς
που τόσο τους μισήσαμε .
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή
« ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου