Ρίχνω κάτω τα μαλλιά μου

Ρίχνω κάτω τα μαλλιά μου,
μακριά
Στο μήκος τους
να κυλήσουν στίχοι ποιητών
Να ξαπλώσουν τον έρωτα
κι έναν κοριτσίστικο εαυτό
που αψηφά τα θηρία του κόσμου
και στυλώνει το βλέμμα
στην καρδιά του θαύματος.

Κι η πεθυμιά να πλέει ανάσκελα…