Απουσίες ...

Ανεπαίσθητα απούσα
απ' τα λιμάνια των Θεών...
εκεί που ντύνονται

οι απόκοσμες γεύσεις
γλυκό του κουταλιού,
σιρόπι κυλά
και γλυκαίνει
την πίκρα των αφίλητων χειλιών,
των αδιαμαρτύρητων στεναγμών.
Σκίρτημα ανήλεης τροχιάς
σε βάθος χρόνου,
έρημο απολαύσεων κι αντοχών
δονεί το αδοκίμαστο...

Ζωγραφίζω ταξίδια
με ούρειους ανέμους,
τους φυλακίζω ασφυκτικά,
φυσώ ανάσες πλεύσεις
σε άγνωστη πορεία.

Ανήθικες ελευθερίες
βγάζουν εισιτήριο,
κρατούν θέσεις,
καταργούν το παρωχημένο.

Μεγαλοπρεπείς παρουσίες
υπερβαίνουν αδυναμίες του ανέφικτου,
καθώς ασθμαίνουν βαριά
και αυτοκαταργούνται.

Οργανο εκτελεστικό
των εμμονών,
η παρόρμηση και η κατάργηση
συμβάσεων.
Λυγίζουν οι αντιστάσεις
στη συνάντηση με το μοιραίο,
αποχωρούν οι ντροπιαστικές
συστολές,
αλητεύουν οι ώρες της προσμονής.
Γυμνές αλήθειες
φορούν διάφανα πέπλα,
έτσι ...
για να προσελκύσουν τιμωρίες.

Φλερτάρουν ... με την αγχόνη
εκεί θα μείνουν αποτελειωμένοι,
χωρίς ένστικτα ...
οι μονόδρομοι !!