Να Μου Δώσουν Πάλι Τα Πουλιά

Να μου δώσουν πάλι τα πουλιά
δεν μπορώ πια ν' ανεβαίνω τους ανήφορους της ποίησης
χωρίς φωλιές πουλιών στην καρδιά.

Να μου δώσουν πάλι το γέλιο των έφηβων.
Η νύχτα είναι πέτρινη κι εγώ θαμμένος στην πέτρα
αράχνη σε κατώγι παλιό
τυφλό γεράκι
χωρίς το φως μιας χαρούμενης ματιάς.

Να μου ξαναγυρίσουν τη φωνή μου
το στόμα μου κατάντησε
μια ρημαγμένη εκκλησιά
για να φωλιάζουν νυχτερίδες και φαντάσματα,
θέλω και πάλι τη φωνή μου.
Δεν πρόλαβα να τη χαρώ
νέος πολύ και μου την άρπαξαν
τη διαμέλισαν για να περάσουν την ώρα τους.

Γυμνός κι ακάλυπτος κραυγάζω.