(Απο σπαθί Αγαρηνών)

Απο σπαθί Αγαρηνών
Η του Ισλάμ,δεν πηγες
Προδότες πάντα,άνοιγαν
Στα κάστρα σου,τις πύλες
Ορθανοιχτες,τις άφησαν..
Και διαπλατες,στοιχιώσαν
Να τις περνούν απόγονοι
Αυτοί που ακόμη,ασελγουν
Στο σώμα που σου δωσαν
Σάρκα μ´αξιες οι Θεοί
Σε χάρτη,αποτυπωσαν
´´´´´´
Ετσ´η Μακεδονία σου
Μισή στα συνορά σου
Απέραντα,που χάραξε
Ο Μεγας Μακεδωνας
σαν έσπερνε πολιτισμό
Σαν πνευμ´Αρμαγεδωνας
´´´´´´´
Όμως Ιλιας και Οδυσσεια
Ωδες,αθανασίας..
Ο Λεωνιδας,οι άγνωστοι
Στρατιώτες,στρατηλατες
´Μολων Λαβέ´ανεξίτηλα
Εχαραξαν στους χάρτες
´´´´´´´´
Άραγε δεν εχαθηκαν..
Τα οράματα Εκείνων
´Ω ξειν αγγελειν´απαξ..
Στα γέννη ,των Ελλήνων
Πως ειν´γλυκος ο θάνατος
Στου πόλεμου,παιάνες..
Σπαρτιατισες ,Σουλιωτισες
Οι ελληνίδες,μαννες
Θα κρύψουνε,τα δάκρυα
Πάλι θα πουν δυό λόγια
Στους γιους σαν συνοδεψουνε
Στης δόξας,μίαν ακρια..
´´´´´´´´´
´Η ταν..να έρθεις νικητής
Η και νεκρός να έρθεις
´Η επι τας..αν νικηθεις
Θέλω την γη να θρεψεις
´´´´´´´´´
Προδότης ο προάγγελος
Της ήττας ο Εφιάλτης
Μας έστελνε στ´αποκρημνα
Φαράγγια του χαμού μας
´´´´´´´
Πεσσωντες πάντα οι νικητές
Μυριαδες οι τριακόσιοι
Όλοι λουλούδια πλεξανε
Στα ξέφρενα μαλλιά τους
Οι δάφνες μαραθηκανε..
Σαν πήραν τα αλλόκοτα
Χρώματα του θανάτου..
Και άφησαν ανέγγιχτο
Τ´αγγελικό τους βλέμμα
´´´´´´´´
Τους ανασταινουν,ποιητές
Ξαναπεθαινουν,νέοι
Νέος ο Μεγαλεξαντρος
Τιμώρησε βαρβάρους
Που ζήτησαν ´ύδωρ και γή´
Καίγοντας,Θερμοπυλες
Σαν θρύλος ζει σαν άνοιξαν
Τόσο νωρίς οι πύλες
Οι πύλες του Αχερωντα
Π´αρνειται,να περάσει
Φάρος,της Αλεξάνδρειας
Φυλές που διηγούνται
Σε λαϊκά,αναγνώσματα..
Σε επικά ποιήματα
Πως τους λαούς θα ένωνε
Σ´ενα Σκεαντεράμα..
Διεκδικούν πατρότητα
Των δυναστών τα θύματα
Παιδιά που υιοθέτησε
ρωτάνε τις γοργόνες
Αν ζει ακόμη ο βασιλιάς
Αν ζήλεψε η Αθηνά
Που τον κρατα ,η Ρωξανη
Χθες τον Ινδό δρασκελισε
Σημερα,τον Υδάσπη..
Αύριο θα κάνει εγκαίνια
Σε κοινωνία ελεύθερη
Κόβει κορδέλες γορδιους
Μ´ενα κλωναρι,ελιάς
Που του δωσε η Αθηνά
Να τον εξευμενισει
Θεοί ομως τον ζηλεψαν
Έταξαν μη γυρίσει..
´´´´´´´´´
Ανάμεσα μας τριγυρνά..
Αρνείται το σκοτάδι
Σαν τις ψυχές μας δεν γερνά
Έρχεται ,σαν καλόγερος..
Φωταγωγεί ..ιδανικά..
Στο Κούγκι,στο Αρκάδι..
´´´´´´´´
Μιά νύχτα ο θρύλος πέρασε
Απ´την Ακροναυπλία..
Τον Γέρο,ελευθέρωσε..
Τον επεισε,του φόρεσε
Βαρειά...την πανοπλία
Του χάρισε,ως καυχιοτανε
Την περικεφαλαία..
Στον πόλεμο,καμαρωνε
Τον Μέγα Βασιλέα..
Που πολεμούσε,πλάι του
Και τον συμβουλευόταν
Απο δεξιά,ο Αλεξανδος
Μεσ´στην καρδιά..ο Χριστός
Στην μέση,ο Γέρος του Μωριά
Μαζί τους..ταυτιζόταν
´´´´´´´´
Μέ σαρισσα,ο Αλέξανδρος
Με γιαταγάνι ο Γέρος
Με το φραγγελιο ο Χριστός
Με τις ψυχές,οι Χριστιανοί
Στην μάχη,πήραν μέρος
´´´´´´´´´
Λαβώσανε θεριά.βρισιές
Στο λογγο,αντιλαλούσαν
Τις Ιερές,πατημασιές
Που αιώνες τις ατίμωναν
Απροσκλητοι,πατούσαν
Τώρα πεσμέν´ημιθανεις
Βογγωντας,τις φιλουσαν..
´´´´´´´´´´
Την άλλη μέρα την αυγή
Πριν ματωθει ,ο ήλιος..
Εφιππος μελαγχολικός
Μετρούσε,τα κλεφτόπουλα
Που ηρωικά ,είχαν πέσει
Ανάμεσα σε δύσμορφα
Και άψυχα κουφάρια
´´´´´´´´´
Τα δύο ήταν δίδυμα
Σιαμαία χαίτη,είχαν
Ακόμη και στον θάνατο
Αθάνατο του έμοιαζαν
Σε ύψωμα,όπως κοίτωνταν
Μια θέση εμβληματική
Περίοπτη,κατείχαν
´´´´´´´
Κανείς δεν τ´αναγνωρισε
Σ´εικονες τάχαν δεί
Ούτε λιθαρι,πέταξαν
Ουτ´απο βόλια ´ξέραν
Γονυπετής,τ´ασπαστηκε..
Δεν ήταν στα όνειρα του
Που πολεμούσαν πλάι Του
Λιοντάρια στα πλευρά Του
´´´´´´´´
Με όσα λόγια,άκουσε
Στη φυλακή ,στ´Ανάπλι
Καθώς τον μεταλάμβανε
Κρυφά,ο Παππαφλεσσας
Που θάνατο,ατιμωτικό
Κί´άδικο,καρτερούσε..
Με λόγια,Θείας Μετάληψης..
Εψελνε την Εξόδιο...
Βαρειά,ακολουθία..
Λάβετε και φάγετε..
Τούτο Μου εστί το Σώμα..
Εις τελευταίον..Ασπασμόν
Φίλησε τον Χριστό...
Λάβετε καί πίετε..
Τούτο μου εστί το αίμα..
Στα δάκρυα,που ξεχειλιζαν..
Από Άγιο Δισκοπότηρο
Μ´ευλαβεια,τον Αλέξανδρο..
Βάφτισε..Χριστιανό
´´´´´´´´
Ν´αποδοθούν διέταξε
Στρατιωτικές. Τιμές
Για ημίθεους,Θεανθρωπους
Σύμβολα,δυό πολιτισμών
Μιας Πίστης,μαχητές...
´´´´´´´´
Τά καρυοφίλια,άστραψαν..
Μιά λαμψ´η αιωνιότης
Αντιλαλοι ταξίδευαν
Τήν αφθαρσία,της Νειότης
´´´´´´´´
Ομοβροντία,οι κεραυνοί
Τιμητικά,τα βόλια..
Ο Επιταφιος..για δυό
Άρμα που το συνόδευαν
Αγγελικά ,αγήματα...
Σ´ουράνια ,περιβόλια
´´´´´´´´
Ακολουθούσαν,την πομπή
Ποίμνια Πιστών,αμάχων..
Ανήλικοι Αυτοκράτωρες
Με λάβαρα,εξαπτέρυγα..
Ρασσα Ιερομονάχων..
Βυζαντινοί,σφετεριστές
Ανάξιοι,κηδεμόνες
Μιας Άλωσης,προξενητές
Με Ευαγγελια φυλαχτά
Μορφές Εικονομάχων
Μιάς Ιστορίας,κιβδηλης
Σε ´ξώφυλλα περίτεχνα
Υπόδικοι,θαμώνες..
Στο κέντρο,μόνοι σιωπηλοί..
Αρχαίων Ιεροφάντες..
Καλόγεροι ,Αρματωλοί
Με διφορούμενους χρησμούς
Θρησκευτικές..κουβέντες
Με ράβδους,Ποιμαντορικές
Πανάρχαιες,βουκέντρες..
Μαζί φωτιές,ανάβανε..
Πατριάρχες φωτισμένοι..
Σ´ομαδικη ,Ανάληψη..
Έφευγαν,μονιασμένοι..
Λεκτορες,κρυφών σχολειών
Συντεταγμένα πλήθη
Που σ´οτι κληροδότησαν
Με καθαγίασμα σκοπών..
Με την αυτοθυσία τους
Δεν άξιζε,η λήθη...
´´´´´´´
Τα χώματα που άφηναν
Σαν παρακαταθήκη
αλέτρια,νύχια οργωναν
Το αίμα τους που εσταζε
Πότιζε την Διαθήκη..
´´´´´´
Διαθήκη που την άνοιξε
Αργότερα ο Μελάς
Πέρα,από λίμνες έγραφε
Εκτείνεται,η Ελλάς
Στ´ανταμωμα,των θαλασσών..
Στ´αγκαλιασμα ηπείρων..
Συνορ´αχναρια,άφησαν
Οι καθοδοι,Μυριων...
´´´´´´´
Ενώσανε το έθνος μας
Με τάγματα θανάτου
Προικώα της Μεγαλονησου
Στον πόλεμο του...βαλτου
´´´´´´´´´´´
Παιδια,Ελλήνων θα περνούν
Στενά του Ελλησπόντου
Πόλεις θα βλεπουν ,δεν ξεχνούν..
Σ´ενα ταξείδι,νόστου....
Οι Δούρειοι,θάναι περριτές..
Του Σίσσυφου,παγίδες
Δίκαια σαν λυτρώνουνε...
Αρχέγονες,πατρίδες..
´´´´´´´´
Στρατιές μας,Μακεδονικές
Σε φάλαγγες,κατ´αντρα..
Του εικοσιέν´αγωνιστές
Ήρωες του σαράντα..
Σε παρελάσεις ,μυστικές..
Θα παιανίζ´η μπάντα ..
Ελλάδ´απειρες γεννιές
Θα μας ενώνεις...πάντα.....