«Φέγγουν και χάνονται
Ριγούν τα πρόσωπα
Στη σκιά των δέντρων
Σα κλέφτες που δεν έκλεψαν
Κρυμμένα βλέπουν
Παράλυτοι κι επάνω στη σκηνή
Κομμάτια παίζονται απ’ τη ζωή μας
Ελπίζουμε σ’ εκείνη τη στιγμή
Σαν το παιχνίδι που γυρίζοντας τα Φύλλα
Έρχεται το κεφάλι του μαρκήσιου Ντε Σαντ
Έρχεται το κεφάλι του μαρκήσιου Ντε Σαντ
Στο σώμα του αγγέλου με τη ρομφαία
Και στα παιδιά τα δικά μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου