Κάπου κάπου
που κρέμομαι
χάντρα θαλασσιά θαρρώ,
απ’ το γαλάζιο τ’ ουρανού,
κάποιος κινδυνεύει για μένα
στήνοντας ψηλές τις στέγες
Να διασώσει την ψευδαίσθηση
Μην πέσει
σαν δράμα στο χώμα και συρθεί…
Μ’ αυτό το ψέμα
στα ψηλώματα
μην αποκοιμηθώ, φοβάμαι…
που κρέμομαι
χάντρα θαλασσιά θαρρώ,
απ’ το γαλάζιο τ’ ουρανού,
κάποιος κινδυνεύει για μένα
στήνοντας ψηλές τις στέγες
Να διασώσει την ψευδαίσθηση
Μην πέσει
σαν δράμα στο χώμα και συρθεί…
Μ’ αυτό το ψέμα
στα ψηλώματα
μην αποκοιμηθώ, φοβάμαι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου