"Αλλάξαμε τον κόσμο στις διαστάσεις μας, τι επιπόλαιη παγίδα/
αρκεστήκαμε σε ένα γρήγορο πέρασμα, των όποιων ιδεών μας/ και μετά όλα
χάθηκαν ένα πρωινό, σαν υγρασία στα μάτια του ήλιου/ ήταν τελικά τόσο
αναλώσιμα, για κάποια ανεκτή διάρκεια/ όμως κι εμείς δεν δίναμε κάτι
καλύτερο, βιώσιμο, για ελπίδα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου