Θυμάμαι κάτι σκαλοπάτια και καθόμουνα
συνήθως Ιούλιο με απόλυτη φαντασία
φεύγοντας στις αχανείς εκτάσεις
ενός δικού μου στερεώματος.
Εδώ δε με βλέπει κανείς
κι είναι ωραία για λίγο.
Τις μέρες εκείνες
Ο άνθρωπος πάτησε το φεγγάρι
και τον είδανε όλοι.
Το έδειξε η τηλεόραση
Τα επίκαιρα στο σινεμά
Το συζητούσαν οι γειτόνισσες
που σκούπιζαν σκαλιά
κι οι περιβολαραίοι
Που πότιζαν ντομάτες.
Κάμποσες μέρες τα παιδιά
Φτιάχνανε χάρτινους πυραύλους
Που δεν πετάξανε ποτέ.
συνήθως Ιούλιο με απόλυτη φαντασία
φεύγοντας στις αχανείς εκτάσεις
ενός δικού μου στερεώματος.
Εδώ δε με βλέπει κανείς
κι είναι ωραία για λίγο.
Τις μέρες εκείνες
Ο άνθρωπος πάτησε το φεγγάρι
και τον είδανε όλοι.
Το έδειξε η τηλεόραση
Τα επίκαιρα στο σινεμά
Το συζητούσαν οι γειτόνισσες
που σκούπιζαν σκαλιά
κι οι περιβολαραίοι
Που πότιζαν ντομάτες.
Κάμποσες μέρες τα παιδιά
Φτιάχνανε χάρτινους πυραύλους
Που δεν πετάξανε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου