Εκ βαθέων

Λάμπα θυέλλης είσαι στη ζωή μου
Ερειπωμένη μου
πόσα ναυάγια δίχως κύματα
ποια σώματα βασάνισες
ξέμεινα από όνειρα και τρέλα
σπασμένος σου καθρέφτης και φωνή
χωρίς ηχώ
σε σκοτεινά πηγάδια.