Αδιανόητη φυγή

Η μορφή σου μια εικόνα,
που σταμάτησε
την ανάσα του χρόνου,
αψηφώντας την μοναξιά.
*
Μέσα απ΄της απουσίας το ψέμα
μιας αδιανόητης φυγής ,
θλίψη κι΄αγάπη αντάλλαξαν ένα λυγμό,
στην ανάμνηση ενός ονείρου
πριν ακόμη γεννηθεί.
*
Προσπερνώ τη λύπη
νικημένη απ΄την αγάπη.
Δεν τραυματίζω πια την ψυχή μου.
Ακουμπώ στα χαμογελά της...

( Από την εικαστική ποιητική συλλογή "'Δύναμη ψιθύρων"